تقریبا همه از معضلاتی که برای بچه ها وجود داره با خبرن. کودکان کار، کودکان خیابانی، کودکان بی سرپرست یا بد سرپرست،کودکان بیماری های خاص و استثنائی و … اما متاسفانه کودکانی که در کشور ما خیلی نادیده گرفته میشن به نظرم کودکان اتباع افغانی هستن. متاسفانه این بچه ها تقریبا تحت هیچ حمایت خاصی نیستن.
همه مدرسه ها که بچه های افغانی رو قبول نمیکنن و اگر هم قبول کنن به دید یک خارجی و یک فرد اضافه(این طور بگم بهتره) بهشون نگاه می شه.وضعیت زندگی و خانه هاشون هم کاملا مشخصه. خیلی هاشون چون هیچ گونه خدمات بهداشتی دریافت نمی کنن بیماری های عجیب غریب میگیرن. جدا از اینکه کار هم می کنن و مورد انواع سوء استفاده ها قرار میگیرن. پلیس هم اگر متوجه بشه که برنامه ای از طرف موسسه خیریه ای برای اون ها در نظر گرفته شده متاسفانه گیر میده و این کار حتما باید با مجوز باشه.
من واقعا نمی دونم باید چه کرد. فقط دوست داشتم به بهانه این روز و توصیه وبلاگ گاوخونی از بچه ها بنویسم. اینکه بچه های افغانی ساکن کشور ما یکی ازمحروم ترین ها هستن که نه تنها از طرف دولت و خیلی از مردم فراموش شدن، بلکه ترد هم شدن و نیاز به حمایت بیشتری دارن. کمترین کاری که می تونیم براشون بکنیم اینه که به چشم یه “افغانی” نگاهشون نکنیم.
خب اینم بگم چون مربوطه به پست. جشنواره “کودک، بازی، سلامت” هم از جمعه پیش تا این جمعه تو پارک آب و آتش -بزرگراه حقانی -خیابون دیدار جنوبی از طرف شهرداری در حال برگزاریه. اگر دوست داشتید با بر و بچ و خانواده برید ببینید. حالا خود پارکه هم خودش خیلی قشنگه. مثل اینکه تازه ساختن.این خاله شادونه و اینا رو هم اون وسطا میارن
http://maryamss.wordpress.com/2009/10/06/afghan-children/
.
No comments:
Post a Comment