روشنگری.دو عکس اين صفحه داستان دردناکی از سلطه رژيم اسلامی بر ايران را "بدون شرح" بيان ميکند. عکس بالا توسط خبرگزاری مهر در 15 فروردين 89 منتشر شد. مينی بوس قراضه، "مدرسه" ای است برای کودکان عشاير در روستايی در مرز گنبدکاووس که با يک مينی بوس قراضه ديگر جمعا نام "مدرسه خرد" را يدک می کشند و 27 کودک در آن به تحصيل مشغولند.
عکس پائين که مدتی است در اينترنت می چرخد "جايگاه ويژه روحانيت" است در پمپ بنزين قم برای پر کردن مخزن ماشين های آخرين سيستم روحانيون از بنزينی که جيره بندی شده است.
"جايگاه ويژه روحانيت" که حالا به «روحانيت ويژه» هم تبديل شده، مفت به "چنگ" روحانيون حاکم نيفتاده است. بهای بسيار سنگين آنراکودکان «مدرسه خرد» ميدهند.بهای آن را کودکانی ميدهند که در مدرسه "درودزن" فارس در آتش سوختند. بهای آن را نسل آينده و نسل های آينده ميدهند که جای پای ويرانگر رژيم را نه فقط در ساختمان و نيمکت مدرسه و دانشگاه، بلکه در محتوا و دروس و برنامه های آن ها ميتوان مشاهده کرد.
در 26 اسفند گذشته جليل دارا مدير كل اداره فرهنگى وزارت علوم رژيم در مصاحبه با ايسنا شکوه کرد که 13 درصد سرانه دانشجويی بايد برای "برنامه های فرهنگی" صرف بشود، اما "با توجه به عدم نظارت دقيق وکمبود بودجه صرف ساير امور ميشود."از اين رو او خواهان آن بود که سرانه دانشجويی افزايش يابد.
منظور از "برنامه های فرهنگی" همان تحميل ايدئولوژی حاکم است که حالا ديگر علنا به "پرستش ولی" تقليل يافته است که چون در ميان دانشجويان هيچ جايگاهی ندارد بايد با چماق و زور برای آن در دانشگاه جايگاهی پيدا کرد.
بنا بر اظهارات دارا تازه همين بودجه هم معلوم نيست چطور هزينه ميشود و نظارتی برآن وجود ندارد. شايد به حراست ميرود يا از طريق ديگری به جيب گشاد صاحبان «جايگاه ويژه» می ريزد.
برای کارگزاران رژيم مساله اين است که بهای "جايگاه ويژه" را از کدام طريق بايد به مردم تحميل کرد: توجه کنيد که اين کارگزار ر ژيم هيچ نگرانی از "عدم نظارت دقيق" ندارد، بلکه فقط خواهان افزايش بودجه است. و "حق" هم دارد، زيرا "حق" در نظامی که با "جايگاه ويژه" برای حاکمان زوری اداره ميشود يعنی تصميم دلبخواهی روحانيون، نظاميان، امنيتی ها و صاحبان «جايگاه ويژه» و در راس آنها ولی فقيه. در چنين نظامی برای حاکمان و جيره خواران آن "سهم" مهم است نه قانون و نظارت : سهم مافيای حاکم از منابع غارت شده مردم.
دانش آموزان اتوبوس قراضه ای به نام "مدرسه خرد" بنا بر گزارش خبرگزاری مهر عليرغم شرايط دشوار تحصيل و زندگی شان و عليرغم راه طولانی که برای رسيدن به «مدرسه» طی ميکنند، معدل 16.5 دارند. ملتی که چنين کودکانی را در دامن خود می پرورد، اين نظام ضد عقل، ضد حق و سراسر ستم را تحمل نخواهد کرد و آنها را به جايگاه ويژه ای که تاريخ برای شان تعيين کرده روانه خواهد نمود، يعنی: زباله دان. آنوقت هم پمپ بنزين ها را هم پس ميگيرد، هم خود بنزين و نفت را و هم حکومت را تا برای کودکان خود مدرسه بسازد.
No comments:
Post a Comment