سمینار «کودکی ربوده شده»، در تاریخ دوم ژوئن 2010، در محل پارلمان سوئد، برگزار شد. هدف این سمینار یک روزه، انعکاس وضعیت کودکان در سطح جهان، پدیدهی کار کودک، و تلاش برای جلب همکاری نهادها و افراد دیگر جهت فعالیتی گستردهتر در زمینهی بهبود وضعیت کودکان و حقوق انسانی آنها بود.
سمینار «کودکی ربوده شده»، با همکاری و هماهنگی «مرکز ادبیات کودک، داروگ»، «x-cons» و «گروه فعالین حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی»، و در حضور جمعی از علاقهمندان به حقوق کودکان، برگزار گردید.
به عنوان قدمی در زمینهی تحقق اهداف اعلام شدهی فوق، باید گفت که این سمینار با مجموعهای از مباحث غنی و در خور توجه در مورد بی حقوقی و کار کودکان در سطح جهان، دلایل بنیادی این پدیدهی اسفانگیز، و نیز تمرکز بر روی مسایل مختلف کودکان در ایران، از جمله اعدام آنها، سمیناری موفق بود.
کایلایش ساتیراتی، دبیر «گلوبال مارش» و سازمانده «رژهی جهانی کودکان»، که به تبع این راهپیمایی طولانی و جهانی کودکان کارگر، «سازمان جهانی کار»، در چهارم ژوئن 1999، مقاوله نامهی ۱۸۲، علیه کار پُر مخاطرهی کودکان زیر پانزده سال و مصونیت قانونی، سیاسی و اجتماعی فعالین و تلاشگران عرصهی دفاع از حق کودکی را تصویب نمود، در بحث خود به ضرورت جایگزینی کار کودک با تحصیل و آموزش رایگان و مناسب پرداخت و تصویری روشن و گویا از جهان ثروتمند و امکانات بالفعل آن برای ریشهکن کردن کار کودکان و جایگزینی آن با تحصیل و آموزش ارائه نمود. . احسانالله خان، بنیانگذار «جبههی رهاییبخش کودکان از کار بردگی»، که متاسفانه به خاطر مشکلاتی نتوانسته بود در سمینار حضور یابد، از طریق skyp نظرات خود دربارهی وضعیت کودکان جهان را با شرکت کنندگان در سمینار در میان نهاد. وی، با تجربهی سالیان دراز فعالیت برای آزادسازی هزاران کودک پاکستانی از بردگی و تحصیل و آموزش آنها، از جمله اقبال مسیح، این سخنگوی شجاع و توانای کودکان کارگر، که در آوریل سال 1995 به دست مافیای کارخانهداران پاکستان به قتل رسید، بر این نکتهی درست تاکید داشت که بدون ریشهکن کردن کار کودک، صلح جهانی ممکن نیست.
سوسن بهار، سردبیر نشریهی کودکان و نوجوانان «داروگ»، و از فعالین «گلوبال مارش»، در بحث خود با تمرکز بر روی وضعیت کودکان در ایران، بی حقوقی نهادینه شدهی کودکان در متن قوانین کودک آزار جمهوری اسلامی و نیز کار کودک در این کشور را مورد بررسی قرار داد. وی خواستار توجه ویژهی سازمانها و افکار عمومی بینالمللی به این «فراموش شدهترین کودکان جهان» بود.
پتر سودر لوند، دبیر تشکل «x-cons» و جانشین هیات سیاسی تصمیم گیرنده در کمون «تیرِسو» استکهلم برای بازار کار و دبیرستان از سوی «حزب محیط زیست»، دربارهی زندگی نابسامان خود در دوران کودکی صحبت کرد. وی نقش خانواده، فقر و مشکلات اجتماعی دیگر را در تعلیم و تربیت کودک، با نمونهی زندگی خود، تصویر کرد و با توضیح کار خود از سن هشت سالگی، اسطورهی کار کودکان در کشورهای «فقیر» را به سُخره گرفت و نشان داد که کار کودک حتا در کشورهای پیشرفتهی صنعتی و ثروتمند نیز وجود دارد.
سوفی کریمی، فعال حقوق بشر از طرف «گروه فعالین حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی»، در یک بررسی تکان دهنده به مسالهی غیر انسانی «اعدام» در ایران پرداخت و در طی این بحث، با ارائهی آمار و ارقام مستند، بر اعدام کودکان زیر هجده سال در ایران و قوانین مدنی و شرعی موجود در این باره تمرکز کرد.
صابر مهدیزاده، رفتارشناس و همکار «داروگ» و «گلوبال مارش»، در بحث خود به «هویت ربوده شده» و از جمله مفهوم متناقض نسبیت فرهنگی و پدیدهی موجود و تفکیک کنندهی مردم، تحت عنوان «آنها و ما»، در این جوامع پرداخت. در این بحث، تاثیر رابطهی تبعیضهای سیستماتیک اجتماعی از یک سو و دریافت جوانان از طرز نگرش و رفتار گروههای غالب اجتماعی از سوی دیگر، با نگرش و درک جوانان از خود و نقش اجتماعی خود، مورد بررسی قرار گرفت.
مباحث این سمینار، در ویژهنامهی «داروگ»، به زبان فارسی و سوئدی، در آینده در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.
«مرکز ادبیات کودک، داروگ»
چهارم ژوئن 2010
www.darvag.com
darvag_darvag@yahoo.com.
15 June 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment