دختر 8 ساله ای به فجیع ترین وضع توسط ناپدری مورد آزار و اذیت جسمی قرار گرفته و هم اکنون در بیمارستان بستری است.
برای عکس های بیشتر این لینک را کلیک کنید
READ MORE...
دیدید حالا گوش کنید من دو سه کلام حرفم را اینجا بزنم. این کودک اولین و آخرین نبوده و نخواهد بود. شکنجه هایی هم است که نمایان نیستند ولی در روح انسان زخم های بسیاری دارند. صغری کبری نخوانیم بهتره راه حل را راست و پوست کنده همین جا گفت. جامعه سرمایه داری برای رام کردن کودکان به نظم نظام اش از همان بچگی از طریق والدین و مدرسه و جامعه مرتب روح و جسم کودکان را در معرض حمله خود قرار می دهد تا از آنها بردگان مزدی سر براهی بسازد. خود نا پدری که این روز را سر این بچه در آورده از کجا معلوم که خودش در کودکی چنین بلایی سرش نیامده و کلا زندگی را همین شکنجه دادن و شکنجه شدن نمی داند. اینها همه تربیت نظام سرمایه داری است. برای همین است که بهنام ابراهیم زاده ها الان در زندان بخاطر فعالیت حقوق کودک اش بسر می برد. بخاطر همین است که بیلیون ها خرج میکنند که کسانی که علیه این نظام بردگی است را در قفس های زندان کنند.علیه حکومت الهی و سرمایه به اسم محارب آدم ها را به سلاخ خانه ببرند! این است نظم نظام سرمایه داری که خشونت را برای جوامع عادی کرده است و هنوز و هنوز است کودکان را مایملک والدین و بزرگتر ها می دانند. کدام جامعه سرمایه داری است که خود را مسئول شهروندان چنین کوچک خود بداندو حقوق آنها را محافظت کند؟! همه چی بر سر پول و سرمایه درست شده و نظمی که برای آن می خواهند بدون شکنجه و زندان و اعدام عملی نخواهد بود!
پس راه جز سوسیالیسم نیست. سوسیالیسمی که کودک جامعه را اعضای انسانی خود بدانند و دست هر گزندی بر آنها مانع شود. شما چنین را نمی توانید از اعضای جامعه ا ی که خود تجارب مشابه دیده اند و خود علل حاضر قربانیان خشونت سرمایه داری شده اند بخواهید. تنها با مبارزه علیه این نظام خشن است که حرمت انسان ها از همان کودکی حفظ خواهد شد. استقرار چنین امنیتی هم فقط و فقط با سوسیالیسم میاثر است و لاغیر! شعار سوسیالیسم یا بربریت هر چه بیشتر با تماشای این عکس ها صحت خود را صد ها بار اثبات می کند!