سی و یک سال پیش میلیونها نفر از مردم ایران که از ستم و دیکتاتوری رژیم شاهنشاهی به تنگ آمده بودند٬ برای تحقق خواست های انسانی و برقراری یک جامعه آزاد و مرفه به میدان آمدند٬ این مردم همچنان برای تحقق این خواستها بیش از سه دهه است که میدان مبارزه را ترک نکرده اند٬ دیکتاتوری ستم شاهی به دست توانمند مردم فرو ریخت٬ اما جمهوری اسلامی بعنوان یک آلترناتیو ارتجاعی تر از رژیم سابق٬ برای عقب نشاندن مردم و شکست انقلابی که میرفت سرنوشت مردم ایران را برای همیشه عوض کند و آزادی و رفاه و سعادت که حق مسلم مردم بود را به ارمغان بیاورد مورد هجوم یکی از خشن ترین و هارترین نیروهای ارتجاعی ضد انقلابی قرار گرفتند و در ادامه نکبت حکومت اسلامی انقلاب مردم را طی بیش از سه دهه به خاک وخون کشید.
اما امروز در آستانه سالروز انقلاب ٥۷ مردم ایران برای یک رویارویی سرنوشت ساز باردیگر خود را آماده میکنند.
اگر رفاه کودک معیار رفاه جامعه است٬ ارمغان حکومت اسلامی برای میلیونها کودک جز فقر و تهیدستی٬ کارتن خوابی و خیابان گردی و استفاده وحشیانه از نیروی کار کودکان در بازار بیرحم سرمایه نبوده است.
اگر نشانه یک جامعه مدرن٬ عدم دخالت مذهب در آموزش و پرورش است٬ کل وبنیاد این حکومت و نظام آموزشی اش برپایه ارتجاعی ترین خرافات قرون وسطایی بنا شده است. کودک موجودی بی پناه و بی نام نشان چه به لحاظ تعریف حقوقی و قضایی و چه اجتماعی است. هیچ دورانی٬ وضعیت کودکان اینچنین سیاه و تیره نبوده است. حکومتی که با برپا کردن بساط چوبه های دار٬ اعدام کودکان٬ زندان کودکان٬ خود را از هر مسٸولیتی بری کرده است! فاقد هر گونه صلاحیت است!
جدایی جنسیتی٬ حجاب کودک و تحمیل موقعیت بزرگسال به کودکان با اتکا به قوانین شرعی ــ اسلامی که سن کودک دختر را ۹ سال و پسران را ١٥ سال اعلام میکند٬ عملا کودکان را از جهان کودکیشان به موقعیت بزرگسالان پرتاب می کند و آنگاه حکومت اسلامی با بی بیرحمی مافوق تصور کمر به مجازاتشان می بندد.
میلیونها کودک یا از دسترسی به آموزش و پروش محرومند و یا در بیغوله هایی به نام مدارس تخریبی که فرسنگها با استاندارد جهانی فاصله دارند زیر دست و پای هیولایی به نام جمهوری اسلامی افتاده اند! این تنها گوشه کوچکی از جهان مصیبت بار کودکان در نظام جمهوری اسلامی است.
در سالروز انقلاب ٥۷ برای دفاع از حرمت جامعه باید حقوق جهانشمول و پایه ای کودکان را به صحنه آورد و رسما از حکومتی که درجنایت علیه کودکان د رردیف اول اتهام نشسته است٬ سلب صلاحیت کرد.
برای دفاع از حق کودک باید به صف مبارزه با جمهوری نکبت اسلامی پیوست. باید در مقابل زندانها بود و فریاد کودکانمان را آزاد کنید٬ سرداد!
ماردان و پدران٬ فعالین دفاع ازحقوق کودک!
برای پایین کشیدن چوبه های دار٬ برای شکستن درب زندانهایی که کودکانمان را به گروگان گرفته اند٬ برای خاتمه دادن به کودک آزاری سیستماتیک جمهوری اسلامی٬ به خیابانها بیایید! برای خاتمه دادن به کار کودکان٬ برای خاتمه دادن به استفاده جنسی ازکودکان٬ برای خاتمه دادن به اعدام کودکان٬ برای خاتمه دادن به دست درازی مذهب در زندگی کودکان٬ برای به رسمیت شناختن حق کودک٬ باید به صف تظاهر کنندگان برای دستیابی به یک زندگی انسانی پیوست!
ما حق داریم و باید جهانی عاری از تبعیض و نابرابری٬ جامعه ای مملو از رفاه و امنیت٬ شادی و خلاقیت برای کوکانمان داشته باشیم!
وعده دیدار ما٬ درصفوف مبارزه متحد برای احقاق حقوق کودکانمان!
نهاد کودکان مقدمند
دوشنبه ١۹ بهمن ١٣۸۸ برابر با ۸ فوریه ۲۰١۰
اگر رفاه کودک معیار رفاه جامعه است٬ ارمغان حکومت اسلامی برای میلیونها کودک جز فقر و تهیدستی٬ کارتن خوابی و خیابان گردی و استفاده وحشیانه از نیروی کار کودکان در بازار بیرحم سرمایه نبوده است.
اگر نشانه یک جامعه مدرن٬ عدم دخالت مذهب در آموزش و پرورش است٬ کل وبنیاد این حکومت و نظام آموزشی اش برپایه ارتجاعی ترین خرافات قرون وسطایی بنا شده است. کودک موجودی بی پناه و بی نام نشان چه به لحاظ تعریف حقوقی و قضایی و چه اجتماعی است. هیچ دورانی٬ وضعیت کودکان اینچنین سیاه و تیره نبوده است. حکومتی که با برپا کردن بساط چوبه های دار٬ اعدام کودکان٬ زندان کودکان٬ خود را از هر مسٸولیتی بری کرده است! فاقد هر گونه صلاحیت است!
جدایی جنسیتی٬ حجاب کودک و تحمیل موقعیت بزرگسال به کودکان با اتکا به قوانین شرعی ــ اسلامی که سن کودک دختر را ۹ سال و پسران را ١٥ سال اعلام میکند٬ عملا کودکان را از جهان کودکیشان به موقعیت بزرگسالان پرتاب می کند و آنگاه حکومت اسلامی با بی بیرحمی مافوق تصور کمر به مجازاتشان می بندد.
میلیونها کودک یا از دسترسی به آموزش و پروش محرومند و یا در بیغوله هایی به نام مدارس تخریبی که فرسنگها با استاندارد جهانی فاصله دارند زیر دست و پای هیولایی به نام جمهوری اسلامی افتاده اند! این تنها گوشه کوچکی از جهان مصیبت بار کودکان در نظام جمهوری اسلامی است.
در سالروز انقلاب ٥۷ برای دفاع از حرمت جامعه باید حقوق جهانشمول و پایه ای کودکان را به صحنه آورد و رسما از حکومتی که درجنایت علیه کودکان د رردیف اول اتهام نشسته است٬ سلب صلاحیت کرد.
برای دفاع از حق کودک باید به صف مبارزه با جمهوری نکبت اسلامی پیوست. باید در مقابل زندانها بود و فریاد کودکانمان را آزاد کنید٬ سرداد!
ماردان و پدران٬ فعالین دفاع ازحقوق کودک!
برای پایین کشیدن چوبه های دار٬ برای شکستن درب زندانهایی که کودکانمان را به گروگان گرفته اند٬ برای خاتمه دادن به کودک آزاری سیستماتیک جمهوری اسلامی٬ به خیابانها بیایید! برای خاتمه دادن به کار کودکان٬ برای خاتمه دادن به استفاده جنسی ازکودکان٬ برای خاتمه دادن به اعدام کودکان٬ برای خاتمه دادن به دست درازی مذهب در زندگی کودکان٬ برای به رسمیت شناختن حق کودک٬ باید به صف تظاهر کنندگان برای دستیابی به یک زندگی انسانی پیوست!
ما حق داریم و باید جهانی عاری از تبعیض و نابرابری٬ جامعه ای مملو از رفاه و امنیت٬ شادی و خلاقیت برای کوکانمان داشته باشیم!
وعده دیدار ما٬ درصفوف مبارزه متحد برای احقاق حقوق کودکانمان!
نهاد کودکان مقدمند
دوشنبه ١۹ بهمن ١٣۸۸ برابر با ۸ فوریه ۲۰١۰
No comments:
Post a Comment